TEMAS

bir palmiye gibi uzak, müziğinden senin
geçen kışı bahçede geçirdim

çevre çitin üzerinde yağmur
gizler bahçeleri, soğutur

kimsesiz miydim, hiç değil
pencereler yanar durur, söner durur

payınca kederli, yeterince mağrur
başka dilden bir şeydi ama içimde hayat,
ardarda devrilen ufka bu körpe
tepelerden ağrı dalgaların önünde
-ona ondan da tenha, ondan da elgin
üstünde kolları ıssız sahilin-
bir kaybolmuş enik, bir susmuş sema
bir ücra gömüydü dilim benim

uğultuyla iki yanıma salınarak
diyordum ki kök salmış rüzgarda uzak
bir palmiye gibi müziğinden,
yamaçlardan inen sükut içinde
bir şey söylenmiş idiyse
benim, söylenen

çitlerde yükselen şu kokulu
sarmaşıklardan gülden işittim bunu:
seninle sana içinde dilsiz
dolaşacağın defteri de gönderiyorum,
düşte parlar, günde nemli
kayadan ve yosundan
ayırıyorum seni

durup dinledim, kokladım takat ile
ciğerlerime doldurdum o Yaban'ın sesini;
telafi ise telafi, istila ise istila
görgü ise evet kör görgü için,
baktım, otun böceğin çitlerden öte
gözlerinin ta içlerine

ah! ürpersem ne, ürpermesem ne

bildim gene de bilmenin
duydum fakat nedir, duymanın tesellisi

tıkalı kulak, yakarışlarla açılır
sızılarla nice kılcal kanal,
ve orda olmayan, kimbilir
bir ana damar belirir

~~mehmet taner~~