sen çık ve salın, gün akşamlıdır
tükeniyor, yok oldu bile sevgi
yazılsın tarihi ve sezilsin
sonlanışı aşkın, artık o yok ki...
öyleyse gülüm, neye yarar bilim;
ezelden ölümün ettiği zulüm,
granit kayalara kazılsın.
umardık yüreğimizin yazıtları,
yani o kayalar, bir de kanımız,
bir gün lal olur Bedahşan'da.
ah kuzu, bıçak hep senin boynuna
kirlenmiş çöllerde şimdi Leyla...
teneke kutu ve çöpler yanında,
yüreğimiz lal olmaz asla.
yeridir, bu yürek şimdi ezilsin,
yazılsın tarihi ve sezilsin...
bir zaman vardı, şimdi yok sevgi
sen çık ve salın, şunu da bil ki,
küskün gider gidenler yer altına
nice gevher bedenler çürüdüler
gevher canlar imiş, parlıyor hala
tek sahipli ve çok yüzlü bir tebessüm
özlem ve buluşmalar hep onunla.
ben kınanma hırkasını kendim giydim eğnime
sağtöre kadehini taşa çaldım kime ne
bu kimi ilgilendirir Beyfendi?
çünkü nice beden, gevher misali
arzın sandukasına kondu.
ah çık ve salın ki gün akşamlıdır
dilim ise lal olacak yakındır
ama yüreğimin kanı ve kayalar,
lal olmayacak Bedahşan'da...
of kuzu, bıçak hep senin boynuna
sen çık ve salın, gün akşamlıdır.
~~h.h. hatemi~~
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder