Zambiya da bir gün kupa kazanır a dostlar
Aidsten tozun toprağın içinden baş veriyorum
Kaydımı açıyorum insanların arasına
Susuzluk uyuşuyor
morfin kıvamında her ne yuttumsa
Başımı ezen değirmenler var
Beyaz diyorlar oysa beyaz hiç olmadı bunların ellerindebeyaz
Karayım göğün kuşağını bağladım karalığımla
Çalgıda benim de payım var panayırlarınız şen ola
Evimde bir mitralyöz
Ağır adımları tankerlerin avuç içinde kara süvariler
Kalbimi açığa çıkaran şimdilik bunlar
Yükümün altında gül sessizlikleri
Frengiye tutulmuş bir baygın yok ardında
Yeri göğü inleten yağmurlar yağıyor ara sıra
Biz de gol attık artık baygınlığa
Uyuşukluk hükmen yenik
Evet hakem orta noktasını gösteriyor hayatımızın
Bakıyorum oradan
bir çok şey kalmışgeride
Gözlerim görmeye ilişiyor, yaklaşıyor
Harman yerleri, yerden biten buhar
Çayın demi gibi iner Afrika’ya akşam
Ruhumu serip dallara uyuduğumda
Tanrı toplar onları
Her sabah getirir koyar başucuma.
Kupayı biz mi kazandık şimdi abiler
Bahisçileri şaşırttıköyle mi
Bahanemiz bile yokken hatırlanmaya
Bu cümbüş iliklerimde bir şeyleri açıklar
Son sözüm olacaksa eğer
Zambiya için oynayan çocuklara
Dua dua dua
Kalbim şimdilik kara kıta.
Alper Özdemir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder