SULTANA MEKTUPLAR 2
Gel,
Bu aşk zamanın bendini yıkar
Alır götürür dudağı çatlamış ayazın kalbini
Yokluğuna kar yağıyor
Yokluğun kar beyaz bir yoksunluk odamda
Sensiz ve sessiz ağlarken melekler korosu
Ben solo bir haykırışım göğün hançeresinde.
Gel,
Bozuk bir cümle bu şehrin sokakları
Gölgesini güneşin arkasına saklamış gökdelenler
Şark vilayetlerine sürgün yemiş bir türkünün
Feryadını eksilten her söz lanetli.
Ağır ve titrek bir şiir geçiyor kentin ortasından kelimeleri yırtarak
Ve sen koşarak geliyorsun
Güzelliğin onarıyor bakışlardaki buğuyu
Bir darbede yıkıyorsun gecekondusunu kalplerin
Yıldızlar uykularıma yağıyor
Sen oluvererek göğün göğsündeki feryadım.
Erdal Çakır
(Hece Yayınları,2011)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder